زمان گذشته برای بیان وقوع رویداد یا وجود حالتی ( بصورت مثبت یا منفی) در گذشته بکار می‌رود و دارای گونه‌های زیر است:

گذشتهٔ ساده

برای بیان کاری که در گذشته به طور کامل انجام گرفته‌است به کار می‌رود.

• ساختار: بن ماضی+ شناسه

مثال:رفتم، رفتی، رفت، رفتیم، رفتید، رفتند

گذشتهٔ نقلی

برای بیان کاری که در گذشته انجام گرفته و اینک پس‌آمد آن مورد نظر است.

• ساختار: صفت مفعولی (بن ماضی+ه) + فعل‌های معین «ام، ای، است، ایم، اید، اند»

مثال:رفته ام، رفته‌ای، رفته است، رفته ایم، رفته اید، رفته اند

گذشتهٔ بعید

گذشته بعید یا گذشتهٔ پیشین برای بیان کاری که در گذشته پیش از کاری دیگر رخ داده‌است به کار می‌رود.

• ساختار: صفت مفعولی (بن ماضی+ه) +ماضی ساده از مصدر «بودن»

مثال: رفته بودم، رفته بودی، رفته بود، رفته بودیم، رفته بودید، رفته بودند

گذشتهٔ استمراری

گذشته استمراری برای بیان کاری که در گذشته به صورت پیوسته ادامه داشته‌است یا بارها تکرار شده‌است بکار می‌رود.

• ساختار:۱. می + ماضی ساده ( می‌رفتم) ۲.همی +ماضی ساده ( همی رفتم) ۳.ماضی ساده+ی ( رفتمی) که این شکل در گذشته مرسوم بوده است.

مثال:می‌رفتم، می‌رفتی، می‌رفت، می‌رفتیم، می‌رفتید، می‌رفتند

گذشتهٔ التزامی

برای بیان کاری در گذشته همراه با احتمال، آرزو، یا التزام به کار می‌رود.

• ساختار:صفت مفعولی (بن ماضی+ه) + صرف فعل کمکی «باش»

مثال:رفته باشم، رفته باشی، رفته باشد، رفته باشیم، رفته باشید، رفته باشند

گذشته بسیار بعید(ابعد)

برای بیان عملی در گذشته بسیار دور و بیشتر حکایت‌ها استفاده می‌شود.

• ساختار:صفت مفعولی (بن ماضی+ه) +ماضی نقلی از مصدر بودن

مثال:رفته بوده ام، رفته بوده‌ای، رفته بوده است، رفته بوده ایم، رفته بوده اید، رفته بوده اند

گذشته نقلی استمراری

فعلی که در گذشته بارها یا برای دوره‌ای انجام شده و اثر آن تا کنون نیز باقی است.

• ساختار:می+ماضی نقلی

مثال:می رفته ام، می‌رفته‌ای، می‌رفته است، می‌رفته ایم، می‌رفته اید، می‌رفته اند

گذشته ملموس

فعلی که در گذشته در حال وقوع بوده و توسط فعل دیگری قطع شده است.

• ساختار:ماضی ساده از مصدر داشتن + ماضی استمراری فعل مورد نظر

مثال:داشتم می‌رفتم، داشتی می‌رفتی، داشت می‌رفت، داشتیم می‌رفتیم، داشتید می‌رفتید، داشتند می‌رفتند